Skamieniałości śladowe

Kolekcja skamieniałości śladowych prof. Mariana Książkiewicza (1906-1981)

Kolekcja zawiera 1840 okazów skamieniałości śladowych, głównie z beskidzkiej części Karpat polskich, zbudowanych z piaskowców i łupków powstałych w głębokim morzu w kredzie (od 145-65 mln lat temu) i paleogenie (od 66-23 mln lat temu), nazywanych fliszem. Skamieniałości śladowe to ślady działalności życiowej organizmów. W prezentowanej kolekcji to głównie ślady przemieszczania się i żerowania na dnie lub pod dnem głębokiego morza. Niektóre z nich tworzą ciekawe wzory geometryczne, np. spirale, siatki, meandry, wachlarze. Skamieniałości śladowe są nośnikiem informacji o warunkach ekologicznych na dnie głębokich mórz , aczkolwiek geneza wielu z nich nie jest w pełni wyjaśniona. Poszczególne typy skamieniałości śladowych opatrzone są łacińskimi nazwami taksonomicznymi, podobnie jak rośliny czy zwierzęta współczesne czy wymarłe.  74 okazy, to tak zwane holotypy, czyli okazy wzorcowe dla danego typu śladu. Kolekcja to jedna z największych i najcenniejszych kolekcji skamieniałości śladowych na świecie.